In het verleden hebben we bij KFC Schoonbroek al heel wat vreugde gekend met titels, promoties en bekerwinsten van onze ploegen (hierover meer in de vorige verhalen op onze site), maar dit hadden ook heel wat extra feesten kunnen zijn. Over de net niet promotie van KFCS III in het seizoen 2016-2017 kon je in het vorige verhaal al lezen, maar onze andere competitieploegen hebben zich de voorbije jaren ook niet onbetuigd gelaten. Hieronder vind je een bloemlezing:
KFCS I net niet kampioen (2007-2008): In het seizoen 2007-2008 was KFCS I een heel seizoen lang in een helse titelstrijd verwikkeld met FC Bosvlinders. Op de tweede speeldag stonden beide ploegen in Mol al tegenover mekaar en toen liep het net mis voor KFCS, maar nadien won de ploeg toch voornamelijk hun wedstrijden. Soms met het nodige geluk, maar dat telt ook. Puntendelingen op het kleine veld van Sparta en het extreem grote veld van Nuclea sloeg echter een bres tussen de 2 titelkandidaten bij uitstek, maar toen Bosvlinders in januari 0 op 6 pakten tegen Schoonbroek en Jong Lansiers stonden we plots terug bij mekaar. Beide ploegen wilden mekaar niet lossen en bleven winnen, maar op 1 maart 2008 sloeg het noodlot opnieuw toe: KFCS ging onderuit op Schoorhei en zag daar Bert rood krijgen met een jaar schorsing tot gevolg (tot op vandaag nog 1 van de grootste schandes die onze club is overkomen, maar gedane zaken nemen geen keer dus we gaan hier niet te veel meer over uitwijden). 2 weken later volgde de genadeslag toen KFCS opnieuw puntenverlies leed thuis tegen Vloedbeemden. Ze wonnen hun 3 laatste wedstrijden, maar Bosvlinders deden dat ook en zo mochten zij de titel vieren in 2° afdeling. KFCS won een paar weken later wel de Beker van Vlaanderen zodat ook zij op het einde van het seizoen een dubbel feestje konden bouwen (promotie en bekerwinst)
KFCS I net niet Beker van Vlaanderen halve finalist (2009-2010): KFCS I kende een rustig seizoen 2009-2010 met een plaats in de middenmoot, maar in de Beker van Vlaanderen wilden ze nog wel eens een gooi doen naar glorie zoals 2 jaar voordien. Pas in 2010 kon de bekercampagne van start gaan en voor KFCS wachtte eerst een rustig opwarmertje op het veld van het Balense Schoorhei. Op een half uur rolde KFCS de thuisploeg op met 5 doelpunten dus deed het tegendoelpunt op slag van rust er niet echt toe. Kort na de pauze duwde KFCS het mes nog wat dieper in de wonde en dus deerde de 2de tegentreffer een kwartier voor tijd hen helemaal niet meer. In de tweede ronde moesten we niet zo ver rijden aangezien Schijf onze volgende opponent was. Zoals altijd stonden zij gebrand op een goede prestatie tegen de buren, maar na een uur keken ze wel tegen een 0-3 achterstand aan. Klus geklaard dachten we, maar in 5 dolle minuten gooide KFCS hun hele voorsprong te grabbel en stond het plots 3-3 en we mochten nog blij zijn dat we niet meer averij opliepen binnen de 90 minuten. Uiteindelijk draaide het op strafschoppen uit en weer deed keeper Wim z'n reputatie van penaltypakker alle eer aan en kwamen we met de schrik vrij. Voor de derde ronde konden we opnieuw op pad en dit keer richting het Desselse kleine veld van Heikneuters. Daar aangekomen stonden we na een kwartier 2-0 achter, maar gelukkig hadden we toen nog Maarten die met 2 doelpunten binnen een paar minuten de score terug in evenwicht bracht. Vlak voor de rust sloegen Heikneuters nog eens toe, maar in de familie Wens lopen nog meer voetballers rond die de goal weten staan. Wouter; Bert en weer Maarten beukten de deur richting de kwartfinales open. Op 15 mei was het niet de bus op, maar kwam de bus bij ons aan. Blue Devils vlogen er meteen in en liepen 0-2 uit, maar Nick bracht terug spanning. Op slag van rust liepen de bezoekers weer uit en KFCS zocht in de tweede helft terug naar de aansluiting. Uiteindelijk vonden ze die ook via Toon K, maar in het slot liep de thuisploeg toch nog 2 keer in het mes en was hun bekeravontuur ten einde.
KFCS I net niet Beker Dries winnaar (2009-2010): We belandden datzelfde seizoen ook weer in de Beker Dries en penalty's was het codewoord van die bekercampagne. Voor de eerste match kwamen we in Mol Sluis bij Hoekske terecht. Velen vreesden een snelle bekerexit, maar Bert bracht ons snel op voorsprong. Hoekske sloeg vrij snel terug, maar hun kaars was ook aan het uitdoven na een slopende titelstrijd die ze dan niet konden winnen. Diederich leek KFCS naar de halve finale te schieten, maar na een duidelijke duwfout op hem vloerde Guy H met een rake kopbal z'n eigen doelman en moesten strafschoppen beslissen. Hoekske faalde meer dan KFCS en dus mochten we voor de 4de keer dat seizoen Heikneuters in de ogen kijken. De match ging 90 minuten lang goed op en neer, maar beide teams konden niet scoren. Ze kregen er 94 minuten de tijd voor, maar beide keepers waren niet te kloppen. Weer moesten dus strafschoppen beslissen en Heikneuters faalden bijna keer op keer, terwijl KFCS foutloos bleef en dus naar de finale mocht (op het veld van Heikneuters). Claridge was daar de tegenstander die hadden afgerekend met kampioen W. Spin en vicekampioen Kempenzonen. Ze stonden dus versterkt aan de aftrap en KFCS had hier wel moeite mee. Na 35 minuten scoorde Claridge, maar KFCS was niet onder de indruk en trok ten aanval. Het versierde kans op kans, maar scoren bleek een bijzonder moeilijk gegeven. Uiteindelijk sloeg Nick er toch in en de fel rood-wit gekleurde zijlijn ging massaal uit de bol. Een tweede treffer kwam er niet dus ja ... strafschoppen. De 5 strafschopnemers van Claridge kweten zich keurig van hun taak terwijl Wim S te veel last kreeg van zenuwen en zijn elfmeter gestopt zag door het Desselse sluitstuk. Net geen Beker Dries dus...
KFCS Dames net niet kampioen (2011-2012): Met een goede bekercampagne (3 zeges en 1 logische nederlaag) in de benen begonnen onze dames aan een nieuw seizoen in 3de provinciale, maar met 2 op 9 konden we niet echt van een vliegende start spreken. Coaches Denis en Wannes drukten hun speelsters echter op het hart om te blijven werken en zo gezegd, zo gedaan. Met 21 op 21 en een keurige 1-3 overwinning op het veld van Beekhoek (waar toenmalige ex-speelster An S speelde) als generale repetitie blaakten onze dames van zelfvertrouwen om leider Hoogstraten te ontvangen. Winst leverde onze rood-witten de leidersplaats op, maar in de eerste helft kregen we bij wijlen voetballes. Alleen kon Hoogstraten dit overwicht nog niet uitbuiten, maar 5 minuten na de pauze was het wel zo ver. KFCS moest op zoek naar z'n tweede adem en vond die wonderwel ook via Kirsten. Hier leek het bij te blijven, tot Michelle 5 minuten voor tijd doorkreeg dat de wind goed stond. Ze zette zich achter een corner en draaide deze rechtstreeks aan de verste paal binnen en zo stonden we effectief op kop. Een week later lagen we echter terug van de kop af na het 'Drama van Arendonk'. December was opnieuw een heel goede maand met 3 zeges op rij, maar in de eerste match van 2012 liep het meteen mis op Oostmalle. Onze dames lieten dit echter niet aan hun hart komen en deze keer pakten ze 18 op 18 als voorbereiding op de nieuwe klapper tegen Hoogstraten. Met een hele schare supporters trokken we in alle vroegte op pad en dit keer was de match veel evenwichtiger. KFCS kreeg een aantal goede kansen, maar net als de thuisploeg sloegen ze er niet in om te scoren en zo bleven we steken op een scoreloos gelijkspel. Op de slotspeeldag speelden we thuis nog gelijk tegen Vrij Arendonk en pakte Hoogstraten nog verrassend de titel na onverwacht puntenverlies van Oostmalle in Minderhout. Enkele weken later kregen onze dames goed nieuws van de bond, want door een algemeen forfait in 2de provinciale mochten zij de plaats van die ploeg innemen en was de promotie dus toch een feit.
KFCS I net niet Beker van Vlaanderen finalist (2011-2012): Nadat KFCS I in dit seizoen een record aantal goals hadden gescoord sloegen ze er ook in om nog eens ver te geraken in de Beker van Vlaanderen. In de eerste ronde rekenden we dankzij de broers Wens (Maarten & Bert) simpel af met Claridge en de tweede ronde was nog makkelijker aangezien we toen thuis Gerheide ontvingen die heel wat van hun pluimen leken verloren te zijn. In het begin leken ze nog even de indruk te wekken om te kunnen aanklampen, maar al snel was duidelijk dat elke tempoversnelling de bezoekers pijn deed en uiteindelijk moesten ze 10 doelpunten incasseren. Krabbers vormden het laatste obstakel richting kwartfinale en dit bleek toch een ander paar mouwen te zijn dan Gerheide. Penalty's moesten hier beslissen wie naar de kwartfinale mocht, maar KFCS toonde zich veel koelbloediger dan de thuisploeg en mocht in de kwartfinale gastheer spelen voor Excelsior Beernem. De West-Vlamingen beschikten over een stevig elftal en kwamen 3 keer op voorsprong in Kortijnen, maar via Bert; Rik en Toon K sloeg KFCS ook 3 keer terug. Beernem leek in het slot de genadeslag uit te delen, maar de scheidsrechter keurde de goal af na een fout op Gunter. Opnieuw moesten penalty's een winnaar aanduiden en opnieuw bleek KFCS over meer stalen zenuwen te beschikken. TG Houtland was de laatste horde richting finale, maar net toen had KFCS een collectieve offday. Na een uur stond het 0-4 en besefte iedereen dat de finale niet voor dit seizoen zou zijn. Uiteindelijk zou de match eindigen op 2-5 en was ons bekeravontuur voorbij.
KFCS I net niet Beker Aerts finalist (2011-2012): Het feit dat we in de halve finale van de Beker van Vlaanderen zijn geraakt zorgde er ook voor dat we nog eens konden meedingen naar de Beker Aerts. De kwartfinale was de makkelijkste horde aangezien Sparta geen ploeg bijeen kreeg en besloot om forfait te geven. Recht naar de halve finale dus en daar kregen we kampioen Hoekske tegenover ons. Zij hadden het zoals steeds knap lastig in Kortijnen, maar gelukkig konden de Mollenaren telkens rekenen op de man in het zwart die blijkbaar meer fan van hen was dan van ons. Een buitenspeldoelpunt, een lachwekkende penalty en een mooi uitgespeelde actie later stonden aan de rust 0-3 achter, maar toch konden de bezoekers het geklaag nog steeds niet achterwege laten en als KFCS wat meer in z'n eigen kunnen geloofde, hadden ze nog kunnen stunten maar uiteindelijk sloeg enkel Toon K er nog in om te scoren en zo was dit bekeravontuur ook 1 match vroeger dan verhoopt voorbij.
KFCS Dames net niet kampioen (2014-2015): Een paar seizoenen later wilden onze dames nog eens uitpakken en een gooi doen naar de titel in 2de provinciale. We kenden weer een degelijk bekertornooi, maar de start was met 8 op 15 toch vrij aarzelend. In Poederlee en thuis tegen Herenthout pakten we nog wel een punt, maar tegen Grobbendonk gingen we eigenlijk vrij kansloos onderuit. Uiteindelijk rechtten we terug de rug en op 25 oktober realiseerden we een eerste stunt van formaat door op het veld van het toen nog ongeslagen Hove te gaan winnen. Een week later ging ook Turnhout B in Kortijnen voor de bijl en stonden we op plaats 1 in de rangschikking. Met kelderploegen Oostmalle en City Pirates kenden we allesbehalve genade, maar nadien kwam er weer wat zand in de machine na een 5 op 15 met een flater van mezelf waarvoor ik mezelf nog altijd voor m'n hoofd sla. Nieuwe stunten tegen Hove en Turnhout zaten er ook niet in, maar zij liepen ook niet verder weg van ons dus alles bleef op een zakdoek hangen. Finaal ging Turnhout als eerste door de knieën en onze dames raceten door richting het einde en ze behaalden 21 op 21 met 7 clean sheets op een rij maar helaas was dit net niet voldoende om Hove van de titel te houden en door een beter doelsaldo kwam Maria ter Heide op plaats 2 terecht.
KFCS Meisjes net niet tornooiwinnaars (2015): Onze jonge dames namen in 2015 voor het eerst deel aan het tornooi van Mengelweiven in Oud-Turnhout. We vulden de ploeg aan met enkele speelsters van de eerste ploeg om toch wat meer ervaring op het veld te hebben en dat loonde ook wel, want we begonnen meteen met een regelrechte stunt door Turnhout met 2-3 over de knie te leggen. Vervolgens speelden we billijk gelijk tegen de Straalgirls (1-1) en troefden we Mengelweiven af met 1-4. Door die 7 op 9 lag de weg richting finale open en met 2 keer een 0-2 zege tegen De Fluitjes en Delfino's (die we op sportieve wijze op hun plaats zetten nadat ze zich wat laagdunkend over onze meisjes uitlieten), maar het doelsaldo bepaalde dat Mengelweiven finalist waren. Alleen vonden ze het niet kunnen dat ze de finale van hun eigen tornooi zouden spelen dus mochten zij kiezen aan we ze hun finaleplaats afstonden en die eer viel ons te beurt. In die finale kregen we opnieuw Turnhout tegenover ons en intussen was het al late namiddag op een warme zondag en de vermoeidheid begon wat toe te slaan bij onze meisjes en zo gingen we met zware 11-2 cijfers onderuit. Hoe dan ook waren we tevreden met de geleverde prestaties van de ploeg.
KFCS meisjes net niet tornooiwinnaars (2016): Een jaar later stonden we met onze jonge dames (opnieuw aangevuld met enkele eerste ploeg speelsters) klaar in Oud-Turnhout en het stramien van dat tornooi was redelijk gelijkopgaand met vorig jaar: we begonnen met een 2-3 stunt tegen Turnhout, maar gingen dan met 7-1 onderuit tegen Weelde. Mengelweiven (2-5), De Fluitjes (1-4) en de Straalgirls (2-5) waren niet bij machte om ons af te stoppen en dit keer hebben we onszelf op sportieve wijze in de finale gewerkt. Daarin was niet Turnhout, maar Weelde opnieuw de tegenstander. We herschikten onze posities en Weelde had hier in het begin meer moeite mee dan in de eerste wedstrijd, maar finaal begon de vermoeidheid opnieuw door te wegen en gingen we met 5-2 onderuit en strandden we opnieuw op de tweede plaats. In 2018 zijn we er eindelijk in geslaagd om het Mengeltornooi te winnen maar dat bestond toen nog maar uit 1 wedstrijd tegen de Mengelweiven maar dan nog moet je het maar doen om met 6-4 te winnen.
KFCS I net niet Beker van Vlaanderen finalist (2017-2018): Oude bekenden van KFCS III waren de eerste bekerhorde van KFCS I dit seizoen en dat waren Welkom Boys uit het verre Koersel. Van meet af aan was duidelijk dat KFCS I een heel ander paar mouwen was dan KFCS III, want hoe hard de bezoekers ook hun best deden, ze kregen hun voet nooit naast een vlot en zwierig combinerend KFCS gezet. Uiteindelijk wisten ze wel nog 3 keer te scoren, maar hun keeper mocht zich in totaal 10 keer omdraaien. Voor de tweede ronde moesten we richting windmolen De Heerser in Retie rijden want we waren te gast bij onze buren van Den Berg. KFCS had het betere van het spel, maar scoren lukte niet. Op het uur lukte dit wel voor de thuisploeg, maar Nick bracht de score terug in evenwicht. Een extra doelpunt viel er niet meer, dus weer moest alles vanop de stip beslist worden. Den Berg had hier duidelijk niet zoveel ervaring mee dan wij dus weer waren we de sterkste. Voor de derde ronde trokken we met de auto richting Mol Sluis om Red Star partij te geven. Na een kwartier waren er al 3 goals gevallen en stond het 1-2. Emas leek de match na 20 minuten al te hebben beslist maar in het slot sloeg de vlam weer in de pan toen de thuisploeg opnieuw kon tegenscoren. Tussen hangen en wurgen sleepte KFCS zich naar de kwartfinale en daarin brachten we en bezoek aan San Siro. Niet in Milaan, maar in Koolkerke. De thuisploeg, die gebukt ging onder een blessuregolf, kwam nog wel op voorsprong, maar nadien nam KFCS het commando over en dankzij doelpunten van Bert en Emas (2x) bereikten ze makkelijk de halve finale. Daarin kregen we bezoek van oude bekenden van ons: Octopussy. Op een zonnige zaterdag en onder het toeziend oog van veel volk ging de match van start. Nick opende de score, maar al snel sloegen de bezoekers terug. Via Emas waren we opnieuw aan het feest, maar na de pauze kapzeisde het Schoonbroekse schip toch nog en weer strandden we in de halve finales van de beker.
KFCS I net niet Beker Aerts winnaar (2018-2019): Het bereiken van de kwartfinale van de Beker van Vlaanderen bracht ons opnieuw in de halve finale van de Beker Aerts. De tegenstander daar was Braberg, maar zij konden geen ploeg mobiliseren en besloten om hun kat te sturen naar Kortijnen. We hebben die kat daar uiteraard vriendelijk ontvangen, maar ermee voetballen was te veel van het goede dus besloten we meteen door te gaan naar de finale en niet langs start te passeren (aangezien we wisten dat we toch geen geld zouden krijgen). Daar kwamen we op het veld van Broekkant tegenover een versterkt Germinal te staan. In de eerste helft werd KFCS bij wijlen onder de voet gelopen en mochten we blij zijn dat het 'maar' 2-0 stond en dat Wim al een penalty had gepakt. Na de pauze draaide het spelbeeld en versierde KFCS enkele grote kansen, maar ze afwerken bleek een ander paar mouwen en in het slot stelde Germinal de zege helemaal veilig met de 3-0 die ze op de counter konden scoren.
