Historiek

De geschiedenis van FC Schoonbroek begon in 1969 aan ‘den Overpad’ te Schoonbroek. Sus Wens; Hein Broeckx en Gust Vanspringel kwamen als eerste bestuursleden aan het hoofd te staan. De allereerste wedstrijd kondigden we meteen aan als een topper en met resultaat: niet minder dan 150 supporters kwamen afgezakt naar het veld van FC Schoonbroek en konden zien hoe hun ploeg verdienstelijk 2-2 gelijk speelde tegen Schijf Sport.

Oorspronkelijk speelde Schoonbroek in de zomercompetitie. 1971 was niet bepaald een sportieve hoogvlieger. “Er moest jong talent opdagen.” lazen wij in het eerste verslag van ‘Sportecho, FC Schoonbroek’, een blad dat samen met FC Zwaneven werd uitgegeven. ‘De aanwinst van jonge spelers is toch wel de grootste verandering.’ In 1973 kwam de club met een eigen blad op de proppen. De eerste editie verscheen in augustus met een oplage van 130 exemplaren. Dit maandelijks clubblad bestaat nog steeds en telt nu ongeveer 250 abonnees.

Vanaf 17 september 1972 nam FC Schoonbroek voor het eerst in haar geschiedenis deel aan de wintercompetitie van de KVVV. In het voorjaar van 1973 maakte de ‘reserveploeg‘ haar debuut. Het seizoen konden we plaatsen onder de noemer ‘succesvol’, want we sloten het af met een tweede plaats in de wintercompetitie en een vat van Fien in clublokaal ’t Zonneke.

In 1973 doopten we de club om tot een vzw met Sus Wens, Hein Broeckx; Stijn Schellekens en Jean Meyers als beheerders.

In het seizoen 1974-1975 stond op de laatste speeldag de klapper tussen titelkandidaten Schoonbroek en Torenploeg (tegen wie we vele spannende duels afwerkten) op de agenda. Voor maar liefst 170 toeschouwers speelde FC Schoonbroek 1-1 gelijk en strandde op 1 punt van de titel. De omliggende dorpen sloegen deze titelstrijd ook gade, want op het einde van het seizoen versierden de broers Luc en Wilfried Wens een transfer naar Dessel Sport. De sportraad van Oud-Turnhout verkoos Luc Wens, op dat moment ook een succesvol ruiter, een jaar later tot ‘Sportman van het jaar’.

Bij aanvang van het seizoen 1977-‘78 plaatsen enkele handige Harry’s een afdak voor de supporters en kwam er eveneens een afrastering aan de kant van de kantine. Elke speler kreeg een sportzak met daarop het embleem van FC Schoonbroek. Deze investeringen bleken trouwens te renderen want de eerste ploeg speelde na vele tweede plaatsen eindelijk kampioen.

In 1979 bestond de club 10 jaar en zetten we het seizoen feestelijk in met een voetbaltornooi. Tijdens het seizoen beslisten we om het plein uit te rusten met een lichtinstallatie zodat de ploegen voortaan ook in de winter konden trainen. Ook deze investering rendeerde, want de eerste ploeg speelde opnieuw kampioen met een indrukwekkend doelsaldo van 139 goals tegen 24. Ze hadden duidelijk de smaak te pakken, want 4 seizoenen op rij behaalden ze de titel.

Op vrijdagavond 24 april 1981 speelde onze pas opgerichte derde ploeg zijn eerste wedstrijd thuis tegen De Ster. Die ploeg bleek iets beter op mekaar te zijn ingespeeld, maar toen de Schoonbroekse schakels in elkaar begonnen te passen, volgden de resultaten snel. Na 2 stevige nederlagen volgden meteen 4 overwinningen. Na enkele seizoenen vriendschappelijk te hebben gespeeld startte onze derde ploeg vanaf 1987 ook in de zondagreeks van de Molse Arbeidersvoetbalbond. Ook de tweede ploeg heeft dit geweten aangezien ze in de jaren nadien ettelijke keren in het zand beten tegen de derde ploeg.

Op 10 juli vond op ons voetbalterrein een groots opgezet openluchtfestival plaats. Bad Mood, Pig in a Bottle, The Tunes en The Boxcars vulden het programma. Omdat we niet meteen van een groot succes konden spreken en omwille van het financiële risico hebben we besloten om dit evenement niet te herhalen. Wel hadden we nood aan nieuwe activiteiten om de kas te spijzen en daarom organiseerden we op 29 april 1983 een avondtornooi en op 14 oktober 1983 een verenigingenquiz.

Vanaf het seizoen 1982-1983 startte de eerste ploeg in de derde afdeling van het ‘Arbeidersvoetbalverbond van Mol’, later omgedoopt tot ‘Arbeidersvoetbal Kempen’. De eerste ploeg speelde nipt kampioen en stootte meteen door naar tweede afdeling. De tweede ploeg promoveerde naar de eerste afdeling van de Turnhoutse bond en speelde ook op zaterdagnamiddag. In de zomer braken we onze oude kantine af en laadden we in Geel een kantine van een vissersclub op om deze in Schoonbroek terug op te bouwen.

Op 8 augustus 1986 organiseerden we in samenwerking met Arac een jogging. Met niet minder dan 365 inschrijvingen en ruim 150 supporters keken we allemaal terug op een meer dan geslaagde editie. Deze jogging vond tot 2018 telkens plaats de eerste vrijdag van augustus, maar in 2019 vervingen we de jogging door een vrije Natuurloop. Intussen bestaat ook onze vrije natuurloop niet meer, maar vonden we nieuwe activiteiten om geld in het laatje te brengen.

De tweede ploeg, ondertussen ook spelend in de Molse arbeidersbond, speelde in 1986 kampioen met maar liefst 150 gemaakte goals en slechts 22 tegen. In de loop van het seizoen had Karel Raeymaekers een vat beloofd als de ploeg meer dan 100 keer wist te scoren. Met een collectieve topprestatie haalde de ploeg het vat binnen, maar ik ben er zeker van dat Karel dit met meer dan een glimlach betaalde!

In 1986-87 dwong de eerste ploeg de promotie af naar eerste afdeling en doopten we de derde ploeg om tot ’veteranenploeg’. Schoonbroek had nu drie ploegen in competitie. De eerste ploeg speelde in de hoogste afdeling van de zaterdagreeks en de twee andere in de zondagreeks (dus ook 2 keer per seizoen tegen mekaar).

Op 15 oktober 1988 haakte Stijn Schellekens af als bestuurslid nadat hij 18 jaar lang met veel inzet de kar heeft getrokken.

Ter gelegenheid van ons 20-jarig bestaan organiseerden we, naast de jogging en het klassieke tornooi, ook een familietornooi. De eindwinnaar van de eerste editie bleek de familie Wens te zijn.

Het seizoen 1990-1991 catalogeerden we op sportief vlak als één van de zwakste uit de geschiedenis. De eerste ploeg verloor de ene wedstrijd na de andere en eindigde op de laatste plaats waardoor ze degradatie naar tweede afdeling niet konden vermijden. Na lang overleg besloten we dat jaar om nieuwe kleedhokjes te bouwen. Eigen werkvolk zorgde voor de metsel- en dakwerken, het leggen van de vloer, het installeren van elektriciteit, waterleiding, … Het resultaat mag er zijn: schitterende kleedhokjes met douches in marmer.

In het seizoen 1992-1993 kwamen maar liefst 200 supporters opdagen voor de topmatch tegen Kempenzonen. De match eindigde op een gelijkspel zodat een testmatch nodig was om de kampioen aan te duiden. Op het neutrale veld van Schijf Sport streden Schoonbroek en Kempenzonen op 3 april 1993 om de titel. Schoonbroek speelde beresterk en won uiteindelijk met 3-2 na goals van Koen Vanspringel; Luc Liekens en Marcel Meeus. Deze oververdiende titel vierden we op 14 mei op het gemeentehuis met een receptie en speech van de burgemeester. Daarna ging het feest verder op een boot op het Kempisch kanaal. Voorzitter Jean Meyers was net 50 geworden en besloot om dat niet enkel in familieverband te vieren, maar ook met zijn kampioenen en aanverwanten.

In 2004 won Jean, voor zijn jarenlange inzet, zelfs de trofee van Sportverdienste van de gemeente Retie. Dat noemden we dan een nieuw hoogtepunt in onze geschiedenis.

In maart 2007 verscheen er in het Belgische staatsblad een verandering in de statuten van de VZW FC Schoonbroek: Gert Wens nam de taak van voorzitter op zich terwijl we Jean voortaan erevoorzitter mochten noemen.

Na de kampioenstitel in 1993 pendelde de eerste ploeg tussen eerste en tweede afdeling, maar kampioen spelen lukte niet meer. Wel pakten we in 2008, buiten de promotie naar eerste afdeling, een andere prijs. We wonnen voor het eerst in onze bestaansgeschiedenis de ‘Beker van Vlaanderen’ na een bekercampagne met enkele matchen met een hoog thrillergehalte. Herinner u de match tegen het West-Vlaamse Zwaenekerke waar onze spelers in de laatste 5 minuten een 3-0 achterstand ophaalden en zich uiteindelijk met penalty’s naar de finale knokten. Deze finale wonnen we voor eigen volk (bijna 500 supporters) met 2-1 tegen Kempenzonen.

Een volgende mijlpaal in onze geschiedenis is het seizoen 2003-2004. Nadat we in 2001 de derde ploeg opdoekten omdat ze met een acuut spelerstekort kampten hielden we in 2003 opnieuw een derde ploeg boven de doopvont. Dit keer ging het om een ploeg met wat minder testosteron: onze damesploeg verscheen op het toneel. Na een voorbereiding van 4 jaar met veel vriendschappelijke wedstrijden startte de ploeg in het seizoen 2007-2008 in 3de provinciale van de Belgische voetbalbond. In de zomer van 2012 promoveerden ze zelfs onverwacht naar tweede provinciale, maar na een absoluut rotseizoen vielen ze na het seizoen 2018-2019 terug naar derde provinciale.

Augustus 2011 droegen we onze Tja-Summer ten grave en besloten we om dit evenement te vervangen door ‘Fietsen op rollen’ in de tent aan het terrein. Aangezien ook dit idee niet de grote publiekstrekker bleek te zijn waar we met z'n allen op hoopten besloten we om ook hier geen tweede editie van op poten te zetten.

Ondertussen kwamen we aan in het jaar 2011 waarin FC Schoonbroek zich verzekerde van de toekomst. Nadat de vorige eigenaar ons veld te koop had gezet en we zelf niet in staat waren om de hoge prijs te betalen, klopten we aan bij de gemeente. Aanvankelijk waren ze niet bereid om ons tegemoet te komen, maar na 2,5 jaar van onzekerheid kreeg onze voorzitter een verlossend bericht van de markt in Retie dat de gemeente toch bereid was om ons veld aan te kopen zodat we aan de Kortijnse Weg konden blijven voetballen. Tijd voor een nieuw hoofdstuk in onze geschiedenis…

Dat volgende hoofdstuk kwam er al snel in 2013 en het is allesbehalve een fijn hoofdstuk: we moesten afscheid nemen van een van onze meest getalenteerde spelers van dat moment en dat is Maarten Wens. De dag na Schoonbroek Leeft kreeg hij af te rekenen met een zwaar hartinfarct en hij is dit niet meer te boven gekomen. We koppelden echter het goede aan het minder goede en de eerste ploeg beloofde op zijn begrafenis om de titel in eerste afdeling binnen te halen. Na een seizoen van veel trainen, voetballen, knokken, zweten, bikkelen en bibberen trokken we die titel op de slotspeeldag op het veld van Bosvlinders over de meet.

Een jaar na deze titel hadden we opnieuw heuglijk nieuws te melden: we gingen een nieuwe derde herenploeg oprichten. Deze keer spraken we niet over een veteranenploeg, maar meer over een jeugdigere ploeg. Vanaf het seizoen 2014-2015 speelde deze ploeg in de vijfde afdeling van de Molse bond en na een mislukte poging in 2017 leek het in 2018 weer net niet te worden om te promoveren naar vierde afdeling. Met een sublieme eindspurt en ook dankzij het falen van de concurrentie mocht de ploeg thuis tegen Red Star toch de promotie vieren.

We springen weer wat verder in de tijd en komen aan in 2019, wat een bijzonder jaar is voor onze club. Vlak voor Nieuwjaar verloren we onze terreinverzorger en trouwe supporter Jo Hoskens na een slepende ziekte, maar hij had voor ons een mooie verrassing klaar in de vorm van wat extra financiële steun zodat we onze grote droom konden realiseren: het bouwen van een nieuwe kantine. In 4 maanden tijd ging onze oude kantine tegen de vlakte en kwam er een nieuwe mastodont te staan langs ons terrein. Ook besloten we om het plein en de infrastructuur errond wat steviger aan te pakken zodat we trots onze gasten konden ontvangen op de recepties van het 50 jaar oude KFC Schoonbroek.

Jazeker, onze club bestaat 50 jaar in 2019 en heeft officieel de titel 'Koninklijke’ ontvangen. We wilden dit natuurlijk niet onopgemerkt voorbij laten gaan en buiten de bouw van een nieuwe kantine pakten we ook meteen uit met een boek over 50 jaar FC Schoonbroek. Dit brengen we sinds het feestweekend officieel aan de man en de eerste 100 exemplaren zijn bijna allemaal over de toonbank (of de toog) gegaan.

Nadat ze vorig seizoen uit 2de provinciale zijn getuimeld wilden onze dames proberen om zo snel mogelijk terug de stap naar boven te zetten. Als het even kon zouden ze dit graag als kampioen doen. Om hun ambities kracht bij te zetten verzamelden ze begin juli al verzamelen in het Prinsenpark om hun conditie op te krikken. Nadien kwamen er ook trainingen met bal enzo bij zodat ze messcherp aan de start van de competitie stonden.

De heenronde verliep schitterend met 11 overwinningen, 1 nederlaag en 1 draw. We lieten onze dichtste concurrenten (Beekhoek; Horendonk en Vlug Vooruit) allemaal in het zand bijten en stonden 3 punten los op Beekhoek. Meteen na de winter knikkerden we Horendonk uit de titelrace en wonnen we al onze matchen ... tot we 3 matchen voor het einde een halt werden toegeroepen door het coronavirus.

Het was even wachten op de beslissing van Voetbal Vlaanderen, maar uiteindelijk namen ze de enige juiste beslissing en dat is het klassement dat op dat moment voorlag als eindklassement aannemen en op basis daarvan de stijgers en dalers aanduiden. Ook besloten ze dat alle competitieleiders hun kampioenstitel toegekend kregen dus voor de eerste keer in hun bestaansgeschiedenis mocht de damesploeg vieren!