Na een paar jaar zonder was het afgelopen zaterdag weer zover: ons teerfeest was terug van effe weggeweest. Met 88 feestvierders verzamelden we in Zaal 7 in Schoonbroek. Ook het traditionele woordje van onze voorzitter kon uiteraard niet ontbreken. Dit is wat hij letterlijk zei:
Oef, eindelijk nog eens een teerfeest. Dat doet deugd. Voor velen van jullie is dat nieuw en aan de opkomst te zien, hebben jullie er ook hard naar uitgekeken.
Sinds vorig teerfeest, nu 3 jaar geleden, is er veel gebeurd. Toen zaten we nog in de euforische roes van ons 50-jarig bestaan met als hoogtepunt toen, de opening van onze nieuwe kantine. Daar zijn we nog altijd fier op. Onze ploegen zaten mee op die wolk en draaiden goed mee in het klassement. Vooral onze dames … en toen kwam corona. Onze dames stonden, met nog 3 matchen te spelen, helemaal bovenaan het klassement en werden daarom terecht uitgeroepen tot kampioen. Dat hadden ze sowieso behaald. Alleen konden we dat spijtig genoeg niet vieren.
Het seizoen daarop begonnen we nog aan de competitie, maar al snel werd die helemaal afgelast. Een seizoen verder dan maar, vorig seizoen dus, hebben we nog een kleine corona onderbreking gehad in de winter, maar voor de rest is die competitie terug normaal verlopen met als topprestatie de promotie van de 3de ploeg. Ik ben bijzonder blij dat die ‘oude’, of moet ik zeggen, vorige trainers hier ook nog aanwezig zijn. Patrick was al een jaartje eerder gestopt, maar Danny wou stoppen op een hoogtepunt en dat kwam er met een tweede plaats en de hiermee verbonden overstap naar 3de afdeling.
Ondertussen zijn we weer een seizoen verder en ik moet zeggen … er is wel ‘t een en ’t ander veranderd. De oudere talentvolle generatie van de eerste ploeg, waarvan we vele jaren van genoten hebben, besloot ermee te stoppen. Gelukkig bleven de meesten wel bij de club. Maarten en Nick vervingen Jefke en Luc Peeters als trainers en Guy en Bert gingen naar de zondagploeg. Geert werd supporter. Dat had natuurlijk wel wat gevolgen.
De zondagploeg zag hun kern vergroten en ook wel iets verbeteren. Wel kregen zij en daarbij heel de club begin december een enorme klap te verwerken. Supersub en supporter van alle ploegen Filip Boonen besloot om uit het leven te stappen. Filip, kerel, elk teerfeest was je erbij, was het niet als DJ, dan wel als feestvierder en superdanser. We missen je enorm.
De eerste ploeg kreeg een nieuw trainersduo en die stonden al direct voor de grote uitdaging om een nieuwe verjongde ploeg uit te bouwen. Veel spelers van de derde ploeg moesten doorschuiven naar de eerste ploeg en met een 9 op 9 leek dat super goed te gaan maar toen begon de motor wat te pruttelen …en hij pruttelt nog steeds zodat die degradatieplaats verraderlijk dichtbij komt.
Maar vorige week hebben ze mij beloofd, voor zover ik mij dat nog herinner, dat ze niet gaan afzakken … Dus dat komt goed, maar een beetje komen trainen zou zeker geen kwaad kunnen.
Onze derde ploeg moest dus al die spelers laten doorschuiven. Daar zaten we dan met een personeelstekort. We moesten die dus gaan zoeken, een beetje wanhopig want we hebben zelfs nen 2de Driesen moeten binnenhalen. Dat zegt genoeg! Dus eigenlijk bijna een volledig nieuwe ploeg met ook een nieuwe coach. Die promotie was gene cadeau voor dees mannen, maar de sfeer lijkt me nog goed en als ze dan toch afzakken, al dan niet met een degradatiefeestje, volgend seizoen wordt het dan toch terug iets gemakkelijker.
En dan de ploeg van onze Adrian. Dames, ik ben fan hé. Bij jullie is er ook veel gebeurd en veranderd. Over die titel hebben we het al gehad maar jullie, en wij als club, hebben met ons Anneke ook een speelster en trouwe supporter verloren. Ons An stond bij zo’n feestjes als vandaag ook altijd op de eerste rij. An, ook u missen we bijzonder hard.
Trainer/vader Rob Crets gaf de fakkel door aan Kris Vercaigne. Kris kon er vandaag helaas niet bij zijn. Het mag gerust gezegd worden dat we hem hem nen topper hebben binnengehaald. De ploeg is ook uitgebreid met een heel delegatie nieuw speelsters en d’er zitten nog enkele, zelfs grote namen, in de pijplijn. Ze zijn sterk begonnen aan het seizoen, heel sterk, zo sterk dat ze al schrik begonnen te krijgen van een eventuele promotie, maar ondertussen zijn ze toch al stevig weggezakt. Als ze nu nog willen promoveren, moeten ze wel een heel straffe stunt uithalen. Dus dames … ge moogt terug beginnen winnen hé.
En dat geldt eigenlijk voor al onze ploegen. Laten we dat gewoon nu afspreken?
De spaghettidag en Tja-fuif waren een groot succes en ik wil de vele helpende handen heel heel hard bedanken.
Verder wens ik jullie nog een prettige avond en normaal zou ik nu zeggen: "en niet te zat", maar morgen is ’t toch geen sjotten dus, doe maar op en laat u maar eens goed gaan.
